W słoneczne popołudnie 7 września, tłumy zgromadziły się na Placu Świętego Piotra w Rzymie, by uczestniczyć w doniosłej ceremonii kanonizacji dwóch wyjątkowych postaci. Carlo Acutis oraz Pier Giorgio Frassati, osoby młode, lecz głęboko zaangażowane w pomoc innym i ewangelizację, zostali ogłoszeni świętymi Kościoła katolickiego. W tej uroczystości uczestniczyli również Skauci Europy z Jeleniej Góry, którzy przybyli, by oddać hołd tym inspirującym postaciom.
Symboliczne znaczenie nowych świętych
Carlo Acutis, często określany jako pierwszy święty milenialsów, zyskał uznanie dzięki swojej działalności w sieci. Zmarł w 2006 roku na białaczkę, pozostawiając po sobie imponujące dzieło – strony internetowe, które przybliżają cuda eucharystyczne. Z kolei Pier Giorgio Frassati, znany jako „Święty ubogich”, zmarł w młodym wieku 24 lat na polio, którym zaraził się podczas niesienia pomocy potrzebującym. Obaj młodzi mężczyźni są wzorem tego, jak można prowadzić życie pełne wiary i poświęcenia dla innych.
Uroczystość na Placu Świętego Piotra
Papieska uroczystość zgromadziła około 80 tysięcy wiernych z różnych zakątków globu. Wśród uczestników znajdowała się grupa Skautów Europy oraz nauczyciele i wychowawcy z Zespołu Szkół Katolickich z Jeleniej Góry, którzy przybyli, aby uczestniczyć w tym historycznym wydarzeniu. Papież Leon XIV podkreślił, że świętość nie jest zarezerwowana tylko dla wybranych, lecz jest dostępna dla wszystkich, niezależnie od wieku czy codziennych obowiązków.
Przesłanie dla młodszych pokoleń
Podczas ceremonii papież zaznaczył, że świętość jest osiągalna w młodości oraz w zwykłym życiu, co jest szczególnie ważnym przesłaniem dla młodszych pokoleń. Przykład Carlo Acutisa i Pier Giorgio Frassatiego pokazuje, że młodzi ludzie mogą kształtować rzeczywistość wokół siebie poprzez wiarę i działanie na rzecz innych, niezależnie od wyzwań, jakie napotykają.
Obecność tak licznej grupy wiernych na tej uroczystości to wyraz szacunku i inspiracji płynącej z życia nowych świętych. Dla uczestników wydarzenie to było nie tylko okazją do modlitwy, ale także do refleksji nad własnym życiem i działaniami prowadzonymi na rzecz społeczności.